ECOPHILOSOPHY AND THE PHILOSOPHY OF LAW UNDERSTOOD AS A SYMBOLIC FORM

Celem artykułu jest określenie paradygmatu ekofilozofii w filozofii form symbolicznych kontekście prawa. Konieczne zatem było przybliżenie, czym ekofilozofia, a także co leży zakresie zainteresowań W pierwszej kolejności przedstawiono symboliczne uniwersum jako punkt wyjścia do poszukiwań tego paradygmatu. Świat, którym żyje animal symbolicum, znacząco różni się od świata innych organizmów, gdyż tylko człowiek symbolicznym uniwersum, świecie składającym nie z materialnej rzeczywistości, ale wśród licznych sieci utkanych przez symbole, takie jak język, mit, religia. związku tym inaczej poznaje rzeczywistość, ją współtworzy. Następnie bliżej filozofię Ernsta Cassirera ze szczególnym uwzględnieniem Filozof wskazywał na przyrodę sferę praworządności, uznawał mądrość przyrody objawiającą harmonijnością i bioróżnorodnością. Poszukiwał źródeł naturalnych praw człowieka. Człowiek symbolicum powinien przyczyniać współtworzenia wielkiego dzieła stworzenia, poprzez działania prawe moralnie, stanowienie odpowiedniej treści Tym samym zgodnie filozofią odniesieniu ekologii, naczelną zasadą-paradygmatem relacji człowiek–przyroda powinna być zasada odpowiedzialności osobistej, społeczeństwa państwa za przyrodę. Zasadę tę nazwałam paradygmatem pneumocentryzmu ekofilozofii. poszukiwałam akceptacji bądź odrzucenia tej zasady, orzecznictwie sądowym Polsce. Zauważyłam, że pewien sposób istnienie zasady uznawane pożądane, jednakże jej wdrożenie może stać trudnym zadaniem dla ludzkości uwagi m.in. chęć człowieka szybkiego zaspokajania potrzeb wiarę przyszłe możliwości technologiczne, które mają zredukować jego niszczące działanie wobec teraźniejszości.